Gruzja zasłynęła na całym świecie nie tylko z wyjątkowego i aromatycznego wina, ale przede wszystkim z mącznych wypieków. Znane na całym świecie chaczapuri można rzec jest krewnym lobiani, ponieważ gruzińskie gospodynie często przygotowując ciasto na chleb odkładały trochę na chaczapuri i właśnie lobiani. Tylko czym jest właściwie owe lobiani?

lobio znaczy „fasola”

Swoją nazwę wzięło od gruzińskiego lobio, co oznacza nic innego jak „fasolę”. Dlatego w składzie nadzienia tego placka znajdziemy w głównej mierze ją oraz inne dodatki. Lobiani nie ma jasno określonego kształtu – jest to po prostu ciasto chlebowe z warzywnym nadzieniem. Możemy spotkać je w kształcie placka, okrągłego chleba, małej bułeczki, może być podłużne, wąskie lub owalne.

W Gruzji nie trudno było spotkać wieki temu pszenicę czy czerwoną fasolę. Ubogi, zapracowany lud, dzięki kreatywności wymyślił zatem dość proste do wykonania, smaczne i sycące danie, które pozostało w gruzińskiej kuchni aż do dzisiaj.

Magia dodatków

Jak już wspomniałam farsz jest warzywny i składa się z fasoli, cebuli i czosnku. Kuchnia gruzińska słynie z zamiłowania do przypraw, dlatego też tamtejsze gospodynie dodają niemalże do wszystkiego swańską sól (mieszanka przypraw z wysokogórskiego regionu Swanetia), tradycyjną pikantną pastę paprykową adżykę i śliwkowy słodko-kwaśny sos tkemli. Dodatkowo odrobina słonego sera i zioła jak np. koperek, natka i oczywiście uwielbiana przez wszystkich Gruzinów – kolendra.

Tak przygotowanym farszem nadziewamy ciasto chlebowe, a następnie smażymy na mocno rozgrzanej, ale suchej patelni. Samo lobiani jest dość suchą potrawą, dlatego warto przygotować do niej uprzednio jakiś sos albo surówkę.