Tradycyjne tatarskie i mongolskie danie, które wraz z rozprzestrzenianiem się tych ludów zagościło w kulturze ludów kaukaskich. Niezwykle popularne w Rosji, na Ukrainie i Białorusi. Coraz częściej możemy je także spotkać w Polsce.

chrupiące i duże

Czebureki, bo o nich właśnie mowa to chrupiące pierogi wielkości dłoni, które często służą jedynie jako przystawka do dania właściwego. Przepyszne i na tyle reprezentujące kulturowo, by znaleźć się w restauracyjnej karcie i wystarczająco proste i smaczne, by bez trudu zrobić je w swoim domu.

idealne ciasto

Możliwości jego zrobienia jest wiele i dzielą się one na nowoczesne i tradycyjne. Jednak bez względu na to, którą z nich wybierzemy podstawą jest zawsze to samo ciasto. W tym wypadku przaśne składa się jedynie z mąki, wody i soli, a długo własnoręcznie wyrabiane smakuje wyśmienicie. Babcia zawsze smażyła pod koniec jego resztki na patelni, dzięki czemu miałam chrupiącą przekąskę.

tradycyjna wersja – mięsna

Prawdziwe czebureki zawierają mięsny farsz, i tak w wersji tradycyjnej jest to drobno krojone mięso z ostrymi przyprawami. Smażone w tłuszczu zwierzęcym, najlepiej owczym dodawały potrzebnej energii i ogrzewał w trudnych warunkach klimatycznych. Obecnie możemy wykorzystać zwykłe mięso mielone i tak przygotowane usmażyć w dowolnym oleju, np. roślinnym.

wegetariańskie możliwości

Istnieje również wiele wersji wegetariańskich, a jedna z nich już kiedyś popularna była na Krymie – farsz serowy z pomidorami. Znane są także ziemniaczane, grzybowe i same serowe nadzienia. Ja zaś w dzieciństwie jadłam z jajkiem i szczypiorkiem.

Co ciekawe, pomimo ogromnej chęci wykorzystania sztućców, do prawidłowego skonsumowania czebureka nie powinno się ich używać, ponieważ ta niezwykła kultura wymaga, aby użyć swoich własnych rąk.