Chaczapuri imeruli, czyli o gruzińskiej pizzy

Jedną z tradycyjnych gruzińskich potraw, a zarazem najpopularniejszą na całym świecie jest chaczapuri. Ma ono wiele odmian, które różnią się sposobem przyrządzania i kształtem, dlatego też w zależności od części kraju spróbujemy różnych wersji tego dania.
Imeruli i jego pochodzenie
Chaczapuri imeruli (inaczej imeretyńskie) przyrządzane jest głównie w środkowej Gruzji, w regionie zwanym Imeretia, czyli m.in. w takich miastach jak Kutaisi czy Tkibuli. Nazwa określająca pochodzi więc od miejsca, w którym zostało ono pierwotnie stworzone. Samo chaczapuri oznacza w dosłownym tłumaczeniu chleb z serem, ponieważ chaczo oznacza „twaróg”, zaś puri „chleb”.
jak zrobić gruzińską pizzę?
Gruzini mawiają, że podstawą w chaczapuri jest dobry nastrój, ale jak już wiemy, w składzie tej przepysznej potrawy nie znajdziemy żadnych innych skomplikowanych albo drogich składników, ale wszystko to, co od tysięcy lat jest łatwo dostępne w tym regionie – Kaukaz jest prawdziwą ojczyzną pszenicy i serów. Sposób przygotowania również nie należy do zawiłych, ponieważ ciasto drożdżowe, z którego robi się imeruli, łączy się z serem w taki sposób, że owija się go nim szczelnie, a następnie zgniata, aby w końcowym efekcie otrzymać płaski placek wyglądem przypominający właśnie włoską pizzę.
Złoty składnik
We wzorowym chaczapuri powinien znaleźć się młody ser podpuszczkowy. Otrzymuje się go poprzez dodanie do mleka podpuszczki (podpuszczką nazywamy enzymy trawienne, które ścinają mleko dając masę serową) i kilkudniowy etap dojrzewania. Jego kremowa konsystencja i delikatnie słonawy smak idealnie łączy się z puszystym ciastem.
Ale! Oryginalny gruziński przepis mówi: „weź dużo pysznego sera i jakieś ciasto”, co pozwala na różnorakie modyfikacje i skłania do kreatywności. Tak też gotują tamtejsze gospodynie – z pomysłem i przede wszystkim z sercem, dlatego jeśli nie mają w zasięgu odpowiedniego sera, to dodają inny (a tego w gospodarstwach nigdy nie brakuje!). Chodzi więc po prostu o to, aby było go dużo i żeby po podgrzaniu topił się i rozkosznie ciągnął.
i do pieca!
W ostatnim etapie również możliwa jest spora dowolność: gotowe chaczapuri można upiec w piecu, usmażyć na suchej patelni albo na keci (żeliwne lub gliniane naczynie wyglądem przypominające płaską patelnię o grubym dnie). W Gruzji jednak tradycyjnym sposobem jest upieczenie placków w opalanym drewnem piecu. Wtedy należy najpierw gotowe placki postawić na chwilę na piecu, żeby spód ciasta lekko zesztywniał, a dopiero potem upiec.
sekretne tajemnice gospodyń
Jak możemy zaobserwować przepis jest prosty i w całej procedurze nie ma nic skomplikowanego, a jednak! Gruzińskie gospodynie słyną z tego, że każda z nich ma swoje własne receptury i kulinarne sekrety, dlatego nie powinno ostatecznie dziwić, że każde danie, mimo tych samych bazowych składników smakuje wspaniale, ale za każdym razem inaczej.
Dodaj komentarz