Być może to subtropikalny klimat i bujna roślinność, a być może krajobrazy, uznane w czasach Związku Radzieckiego za najpiękniejsze w kraju spowodowały, że na tym terenie osiedliły się pszczoły abchasko-kaukaskie – o nadzwyczajnym podobno węchu, niezwykle pracowite i łagodne, wyróżniające się intensywnym rozwojem rodzin i wyjątkowo długimi trąbkami do zbierania nektaru.  Abchazja – miejsce, które Stalin i Chruszczow wybrali na siedzibę swych letnich dacz – daje dzięki temu niezwykły miód. Miód, jakiego próżno szukać gdzie indziej.

Niezwykłe warunki

Nic dziwnego – Abchazja słynie z niesłychanych ekologicznych warunków. Zapewne ze względu na słabo rozwinięty przemysł, ale i ze względu na bliskość morza i gór. No i rosną tu rośliny niespotykane gdzie indziej. Wszystkie te czynniki powodują, że miód produkowany na tym terenie wyróżnia się wyjątkowym smakiem i właściwościami zdrowotnymi. Czy mógłby być zarzewiem konfliktu i spowodować walkę o te zasoby pomiędzy Abchazami i Gruzinami, którzy w 1989 roku stanowili aż 45% mieszkańców tego terenu? Abchazja bowiem w czasach Związku Radzieckiego była częścią Gruzińskiej Republiki Radzieckiej, jako republika autonomiczna.

Po upadku ZSRR jej status nie został uregulowany – Abchazowie żądali szerokiej autonomii, Gruzini traktowali te tereny jak integralną część Gruzji, nie godząc się na odłączenie tego terenu. Po wieloletnim konflikcie, który pochłonął dziesiątki tysięcy ofiar, w 2008 roku Abchazja ogłosiła niepodległość, ale jej państwowość uznają obecnie jedynie Rosja, Wenezuela, Nikaragua, Nauru  i Syria (oraz inne parapaństwa, takie jak na przykład Naddniestrze). Republika Abchazji jest teraz de facto niezależnym, nieuznawanym państwem. Zgodnie z prawem międzynarodowym, jest to nadal część Gruzji, republika autonomiczna, wchodząca w skład tego państwa.

Tysiące ton miodu

Jednak ludzkie konflikty nie przeszkadzają pszczołom w intensywnej pracy. Rocznie na terenie o powierzchni 8550 km² abchaskie pszczoły produkują tony miodu, z czego około 1500 ton jest eksportowanych do Rosji. Dzięki dłuższej od innych gatunków trąbce, pszczoły abchasko-kaukaskie zbierają nektar niedostępny dla innych gatunków pszczół, dzięki czemu powstają miody o niezwykłych właściwościach i niepowtarzalnym smaku. Najpopularniejsze z nich to miód kasztanowy i apitonus.

Miodowa apteczka

W Abchazji rośnie niezliczona ilość kasztanów, przez co miód kasztanowy jest jednym z najbardziej popularnych. Ze względu na bardzo małą ilość sacharozy mogą go spożywać nawet osoby z cukrzycą. Miód ten wzmacnia układ odpornościowy, pomaga przy bólach głowy i przeziębieniach.

Tymczasem apitonus to chyba najbardziej znany na świecie abchaski miód. Ten rodzaj miodu to prawdziwe naturalne lekarstwo – jego stosowanie jest wskazane w przypadku zaburzeń układu sercowo-naczyniowego, chorób skóry, cukrzycy, chorób narządów wewnętrznych czy nerwobóli. Apitonus wzmacnia układ odpornościowy i pamięć, normalizuje trawienie i ciśnienie, wspomaga zdrową skórę i włosy. Jego skład i dobroczynny wpływ na ludzki organizm jest nieustannie badany.

Bogata formuła

Apitonus zawiera witaminę C (kwas askorbinowy), kwas nikotynowy (PP), witaminy z grupy B (tiaminę B1, ryboflawinę B2, witaminy B9 i B6), witaminę H (biotynę) minerały: magnez, sód, potas, żelazo, cynk, chrom, mangan, wanad, kobalt, srebro.

Ten skład sprawia, że apitonus działa jako silny naturalny immunomodulator, tonizuje układ sercowo-naczyniowy i nerwowy, normalizuje ciśnienie krwi, oczyszcza organizm z toksyn, obniża poziom cholesterolu we krwi, odmładza organizm na poziomie komórkowym, zwiększa laktację podczas karmienia piersią, zapobiega pojawianiu się niedoboru witaminy B12 i różnego typu anemii, leczy skórę i utrzymuje prawidłową jędrność skóry właściwej, przyspiesza gojenie się oparzeń i ran, poprawia apetyt, a także stymuluje układ rozrodczy.

Zastosowanie

Apitonus jest w stu procentach naturalny, dzięki czemu jest prawie całkowicie wchłaniany przez nasz organizm. Z tego leku może korzystać prawie każdy (oczywiście, jeśli nie ma alergii). Osobom chorym i osłabionym pomoże się zregenerować; dzieciom – szybciej się rozwijać i budować odporność; ciężarnym – korzystnie wpływać na rozwój płodu; matkom karmiącym piersią pomoże stymulować laktację; osobom żyjącym na terenach bardzo zanieczyszczonych pomoże usunąć toksyny z organizmu. Apitonus ma skład zbliżony do składu ludzkiej krwi, dlatego pomoże też osobom cierpiącym na niedokrwistość. Można go stosować w stanach wyczerpania nerwowego i fizycznego.

Najlepiej stosować do 3 razy dziennie, po około 1 łyżeczce (dzieci – połowa porcji), umieszczając pod językiem i trzymając do całkowitego rozpuszczenia. Na skórę stosuje się bezpośrednio – zarówno w przypadku ran (tylko jeśli rana jest dobrze oczyszczona i na pewno nie wymaga interwencji lekarskiej) jak i jako produkt kosmetyczny, do pielęgnacji cery.

Agnieszka